Appels van Van der Valk

Ik ben om. Van der Valk is kersje-op-de-appelmoes af. Althans, qua kamers. Onlangs raapte ik mijn onderkaak van het hippe tapijt in Zwolle, alwaar ik de ‘goedkoopste kamer’ boekte. Die bleek groot (heel), schoon, luxe en opvallend comfortabel – ik wil dat bed nu thuis ook. Vleugje design. Joekel van een badkamer. Separaat bad en inloopdouche. Wow. Al is er wel enigszins bezuinigd op tekstschrijvers en hangt er een IQ-test vermomd als thermostaat.

Problematische pasta

Je moet overigens als vegetariër niet te veel hoop hebben op iets eetbaars. Er staan precies 1 gerechten waarin géén dieren zijn verwerkt op de dinerkaart. Pasta met iets tofu-achtigs. Nee dank u. Een verzoekje om daar verse groenten van te maken werd vriendelijk ingewilligd. En vervolgens vrolijk geserveerd door de liefste roomservicejongen van de provincie. Werd het overigens niet veel beter van, die pasta, maar ik zat toch mooi door de grote glaspartij van mijn corner room naar het kosmopolitische Zwolle te turen, langzaam een vork langs de plastic champignons trekkend. Met de bijgeleverde salade – die bestond uit pak-em-beet 7 gehalveerde cherrytomaatjes en twee minibolletjes fabrieksmozzarella – op links, de uitstekende verse jus op rechts.

Badmutsontbijt

Pas echt mooi werd het de volgende ochtend, vroeg in de ontbijtzaal. Haast. Geen tijd om rustig te eten. Ik kreeg daarom direct een ontbijt to go in een lunchbox aangeboden, en of ik er fruit bij wilde. De ontbijtmeneer suggereerde tijdens zijn zoektocht naar een scherp mesje – zodat ik de appel van mijn keuze kon ontdoen van zijn schil – nog een bakje yoghurt voor onderweg. Misschien iets minder handig in de auto, leg ik hem uit.

Terwijl ik fluks een vers sapje achterover sla verlies ik hem uit het oog. Een minuutje later duikt-ie weer op, met z’n rug naar me toe. Ik maak uit zijn elleboogbewegingen wat klein hak- en snijwerk op. Wanneer-ie zich omdraait zie ik hem trots lachend een wegwerpbadmuts vullen. Dat leest u goed. Een wegwerpbadmuts. Met vakkundig geschilde partjes appel. ‘Voor onderweg, dat eet wat makkelijker’.

De ontbijtmeneer maakt daar mijn dag. We lachen naar elkaar. Ik kom terug, Zwolle.